در احوالات حضرت رقیّه (س) در خرابه ی شام

دایر به وفات حضرت رقیّـه (س)

سس دوشدی شهر شامه که بیر بینوا اؤلوب
ویرانه  ایچره  دردینه  اؤلموب دوا، اؤلوب

بیر اوچ یـــاشیـندا قیز نئجــه شیرین زبان بالا

بولبول کیمی گولوندن اولوبدور جدا اؤلوب                      

نیسگیللی جان وئروبدی، اؤلنـده دئیوب آجـام

                                    معلـــوم اولور آجینــدان اؤ بخـت قرا، اؤلوب    

                                  چؤخ آرزو ائدوبدی جوان قارداشیین اؤ قیز                               

                                             قلبیـنده داغ اکبـــر گلگون قبا  اؤلوب

قویموش باشینون آلتینــا بیر خشت پاره سیــن

                               زینب چکوبدی اوستـونه بیر بوریـا، اؤلــوب   

غسّــاله گلــدی غسـل وئره آغلادی دئـــدی

                            گویا وئـروبله بو قیـــزا زهــر جفــا، اؤلــوب

یا زهریلن اؤلـوبـــدی ویا چـوخ ویـروبدیلار

                           چؤخ ظلم ائدوبدی بو قیــزا شمر دغا، اؤلوب

 

  لای لای گفتن حضرت زینب بعد از وفات رقیّه (س)

جهاندا آتش غمـده یانان بـــالام، لای لای
یاناندا خیمه سـرا اؤدلانـان، بـــالام لای لای

آیاق یالین باش آچیق قمچیله ر قباقینــده

                        طناب ظلمـــه قولی باغلا نان، بــالام لای لای 

دانیش منیله بالا چؤخ شییرین زبانیـــدون     

                          منیله همدمیدون مهربـان، بـالام لای لای

خرابه ایچـره وئره ن جان اؤلن زمانینـــده

                             یانیندا بیر کسی هئچ اؤلمییان، بالام لای لای

بو نیسگیلون اورگیمده ن رقیـّه جان گئتمه ز

                                جنازه سی قوری یئرده قالان، بـــالام لای لای

بو باغلو قوللاریوا اؤلمیین بیبون قوربان

                                  جهاندا داغ غمـــه داغلانابیون، بالام لای لای

وطن، وطن دئدون امّا که گئتمه دون وطـنه

                                خرابه گوشه سین ائتدون مکان، بالام لای لای

                       گئجه قولاقیمه بیر سوز دئدون یانار قلبیم                          

                                        بو نیسگیل اؤلدی منه هر زمان، بالام لای لای

دئدون که عمّه قولاق وئر منیم وصیّتیـمه

                                   بو گئجه اؤلمه گیم اؤلدی عیان، بالام لای لای

                   اگر یــــزید کفن گوندره قبول ائلمه                            

                                    قبول ایلمــه دیـــم ناتوان، بــالام لای لای

دئدون منه کفن ایله،  بو کهنـه پیرهنی

                              غریبه چون کفــن اؤلماز آلان، بالام لای لای

  نه قارداشیم نه آتام وار مزاریمی قازسون

                             منی مزاریمه یؤخ دور قویان، بالام لای لای

        دئدون که عّمه منیم قبریمی قازارسان اوزون

                                     یانار بو سؤزلرووه هر مکان، بالام لای لای

    دئدون که قویما قویا شامیــان مــزاره منی

                                    بیزه شمادت ائـدوب شامیان بالام، لای لای  

                              دئدون که اکبـر آدین باش داشیما یاز عمـّه                          

                                           مــزاریمه اؤلا آدی نشان،  بالام لای لای   

یازار سنین غمووی شاعران چو مختـاری

                             اؤخورغمینده یانان نوحه خوان، بالام لای لای  


                                                    شعر از: مرحوم شیخ احمد مختاری        

ای فلک...

 ای فلک!  ظلـــم وستـــــم خانه سین آباد ائله دون
حقّـی تکذیب ائلیین ظا لیمــــه،  امــداد ائلــه دون

گؤر نئجه داغ چکـــــوب سیـنـه ی پیغمبـــــره سن
آل سفـیـــــانی یزیدون اورگین  شـــاد ائلــه دون

سبــــط پاک شـــــه لــولاکی، عالــــم ده  یخوب
هامی عا لم لری ماتـــــم زده ایـجــــــاد ائـلــه دون

مـــوجب خلقت افـــــلاک وسمـــــاواتی یخــوب 
شمــــرتک ظا لیمی، اؤل بی کســـــه جلّاد ائله دون

داغ دیـــده ائلــه دون،  زینب لـن لیــــــــــــلا نـی
شبـه پیغمبــر، علی اکبــــــری ناشــــاد ائـلــه دون

ای فلک ،‌ تـــازه عـــــروسی ائلـه دون قـــاره دواق
قان حنـــــا ایله اؤ گون، قاسمی دامـــــاد ائـلـه دون

یددی قـــارداش داغی قلبین ده، خانــــم زینبـه باخ
کیمی عا لـــم ده بئله خـــــانه سی بر بـاد ائلــه دون؟

شعر از ذاکر اهل بیت علیهم السلام: مرحوم شیخ احمد مختاری

بررسی و تحلیل شعر عاشورایی اردبیل با تأکید بر اشعار شیخ احمد مختاری

چکیده

مرثیه­ سرایی در تاریخ آذربایجان از قدمتی بسیار برخوردار است و حماسۀ حسینی، بخش قابل توجّهی از ادبیات سنّتیِ آذری­ها را به خود اختصاص داده ­است.شهر اردبیل، محلّ استقرار صفویان، پایتخت تشیّع بوده ­است. این مقاله بر آن است تا ضمن معرّفی یکی از شاعران عاشورایی اردبیل، مروری بر سیر تاریخی ادبیّات عاشورایی و نوحه ­سرایی در این استان داشته باشد و مختصّات شعر عاشورایی این منطقه را از نظرگاه قالب و محتوا تحلیل و تبیین کند.«شیخ احمد مختاری» یکی از شعرا و فضلای استان اردبیل، صاحب کتاب«ارمغان مختاری» است... 

ادامه مطلب ...