شعری برای غدیر خم...

در جان خود، حدیث محبّت نگاشتیم    در دل بجز ولای علی را نکاشتیم

از نیک و بد هرآنچه که داریم و داشتیم     بر حفظ دینِ پاکِ محمّد گماشتیم

تا شد همیشه بیرقِ دین خدا بلند

آن سان که کرد، دستِ علی مصطفی بلند

عید غدیر و جشن ولایت بپا شده ست    شأن علی و شیر خدا برملا شده ست

ورد زبانِ عرش و مَلَک، لافتی شده ست     زیرا اساس پاک امامت بنا شده ست

با مظهر صفات خدا، مرتضی علی

آیینه ی تجلّیِ رویِ خدا، علی

چون زائرانِ کویِ تولّای او شدیم    با عاشقان روی تو در گفت و گو شدیم

با همرهان خمّ غدیر، هم سبو شدیم    در خمسرای باغِ ولا، مستِ هو شدیم

زیرا گشود، ختمِ رُسُل پرده از نقاب

خورشید رخ نمود، دلیلی بر آفتاب

خورشید تابناکِ ولا، داد و الغیاث!      خیبرگشای جنگ و وغا، داد و الغیاث!

باب المرادِ روز جزا، داد و الغیاث!     شمس ضحا و نور خدا، داد و الغیاث!

از غصّه ها که بر دل پروانه ها نشست

از آتشی که قامت آیینه ها شکست

آن سوی باغ، دشت پُر از خون و نینواست     جای به خون تپیدنِ گل های بینواست

سرهای عاشقان علی، باز برجِداست     سوگ حسین و آل علی، باز هم بپاست

گل ها ز جور باد خزان، مویه می کنند

یادی از آن سرِ بریده یِ در کوفه می کنند

بار دگر مصائب زینب کثیر شد     سقّای عصر رفت و نیامد چو دیر شد

آتش گرفت خیمه، رقیّه اسیر شد      شمر و یزیدهای زمان، بس دلیر شد

رخ برگشای، قدرت خود ساز، مُنجلی

با ذوالفقارِ بر کفت، ای نایب علی!

«مسرور» روز آمدنش زود می رسد    روزِ غدیرِ دیگرِ مسعود، می رسد

فرزندِ احمد و گلِ محمود، می رسد     ابن علی و مهدی موعود، می رسد

آن روز، باز جشن ولایت بپا کنیم

باهم برای آمدنش، ما دعا کنیم

اللهمَّ عجِّل لولیّک الفرج

جلوه های عرفانی خطابۀ غدیر خم در کلام مولانا جلال الدّین محمّد بلخی

با وجود آن­که پیرامون خطبۀ غدیر و مرد تکرارناپذیرِ تاریخ، حضرت علی(ع)، تاکنون کتاب ­های گرانسنگ و مقالات فراوانی به نگارش درآمده ­است، اما هنوز هزاران راز کشف نشده وجود دارد. سخنانی که در خطبۀ غدیر در شأن و منزلت حضرت علی(ع) توسّط پیامبر اسلام(ص) بیان شده، زمینۀ مساعدی را برای شاعران عارف فراهم آورده ­است، تا بتوانند بسیاری از مفاهیمِ عرفانیِ مندرج در این حدیث را، سرلوحۀ مباحث عرفانی خود قراردهند. مولانا جلال­الدّین محمّد بلخی از شاعران سرآمد در این زمینه است که توانسته­ است با قالب ­ریزى ادبى غدیر، مبانى اعتقادى آن را بیان کند‏ و در نشر و تداوم پیام غدیر سهم بزرگی داشته­ باشد.‏ از آن جا که این خطابه سرشار از عرفان و معرفت است، این مقاله به چند جلوۀ عرفانی شاخص (ولایت، انسان کامل، علم شهودی و اتّحاد جان­ های اولیا) در کلام مولانا پرداخته ­است. تجلّی ولایت در آثار مولانا یکی از صدها و هزاران جلوۀ پر­جاذبه از خطبۀ غدیر است. مولوی از مریدان و دلدادگانِ امام علی علیه­ السّلام، و به فضائل و مناقب آن حضرت به خوبی واقف است و آن حضرت را نور الهی، مظهر ولایت الهی، دانای علوم غیبی، سرمنشأ خوبی ­ها و مزیّن به صفات حمیده، نمونۀ اعلای انسان کامل، صاحب مکاشفات و مشاهدات عرفانی و پیشوای سالکان طریقت معرّفی کرده­ است.  

* این مقاله، در مجلۀ علمی و پژوهشی عرفان اسلامی (بهار 1395) منتشر شده است.

سیمای جامعۀ آرمانی و انسان آرمانی در خطبۀ غدیر خم

آرمان­خواهی یکی از مباحث مهم جامعه­شناسی است. اغلب انقلاب­ ها در جهت تبیین اهداف خود، دربارۀ آرمان­خواهی و ایدئولوژی عقیدتی نظریه‌پردازی کرده و به مطالعه پرداخته‌اند. پیشینۀ آرمان‌خواهی در حکومت اسلامی، به صدر اسلام می‌رسد که مسلمین برای ایجاد یک آرمان­شهری اسلامی تمرین و تکرار داشته ­اند؛ اما در حوزۀ تفکراسلامی، هنگامی که از گرایش آرمانی سخن می­ رود، تشیّع مقامی ویژه دارد؛ زیرا چنین گرایشی به مفهوم امید به آینده ­ای درخشان توأم با عدالت اجتماعی در جوهر اعتقادات شیعه نهفته است. خطبۀ غدیر یکی از منابع ناب و متعالی اسلام است که تأمّل در مفاهیم گرانسنگِ نهفته در این خطابه، الگویی شایسته در اختیار جوامع بشری قرار می‌دهد تا بتوانند به جامعۀ آرمانی یا مدینۀ فاضلۀ خویش نزدیک‌تر شوند. در این پژوهش با بهره‌گیری از روش کتابخانه‌ای و مطالعه در آثار معتبر، سیمای جامعۀ آرمانی و انسان آرمانی بررسی شده است. حاصل سخن این‌که، اعتقاد قلبی به ولایتِ خدا، پیامبر و امامان، اصل اساسی برای نیل به جامعۀ آرمانی است. پیروی از دستورات و برنامۀ جهان شمول دین مبین اسلام، داشتن ایمان و تقوای الهی، دوری از شرک، دفاع از حق، مبارزه با کفر و عناد و دشمنان دین، دوری از تبعیض و نفاق، اجرای عدالت و... مهم‌ترین مؤلفه‌های رهبر و مردم یک جامعۀ آرمانی است و حکومت امام علی(ع) نمونۀ تمام عیارِ یک حکومت آرمانی است و سیمای آن حضرت در خطابۀ غدیر، با ویژگی‌هایی که نبی مکرم اسلام بر ایشان برشمرده‌اند: داشتن ایمان، تقوا، تسلیم در برابر خدا، اخلاص، برخورداری از علم شهودی، شجاعت، عدالت و... ـ الگویی منحصر به فرد از سیمای انسان کامل و آرمانی است.      

نکته: این مقاله در مجموعه مقالات اولین کنفرانس بین المللی مطالعات اجتماعی فرهنگی و پژوهش دینی غدیر (رشت- 30 اردیبهشت 1395) منتشر شده است.